- pərvanəvar
- f. bax: pərvanəvəş
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
yaxmaq — 1. f. 1. Qatı, yağlı bir maddəni bir şeyin üstünə sürtüb yaymaq. Çörəyə kərə yaxmaq. – Çıxdım Aya baxmağa; Qapıya qıfıl taxmağa; Qıza xına gəlibdi; Əllərinə yaxmağa. (Bayatı). <Məşədi İbad:> Görünür ki, heyvan balası dəllək xınanı pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yetmək — f. 1. Bax yetişmək 3 cü mənada. Pul sənə yetdimi? Məktub sahibinə hələ də yetməmişdir. Sənə yetmək olmur. – Yetənə yetir, yetməyənə daş atır. (Ata. sözü). Yar gələr, yara yetməz; Sonalar sara yetməz; Pis gündən qurtarmağa; Ağlamaq çarə etməz.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
illət — is. <ər.> 1. Xəstəlik, azar. Mən zaminəm ki, olmaya bir illət ilə fövt; Hər xəstəyə dava edələr gər şərab ilə. S. Ə. Ş.. Bu illətin Allaha qalıb bircə davası. Ə. N.. <Qurban:> Məsələ küləkdə deyil, professor, görünür, o qəndil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meyil — is. <ər.> 1. Bir tərəfə əyilmə. Divarın meyli bayıradır. Meyil etmək (eləmək) – 1) əyilmək; 2) istiqamət almaq, yönəlmək. Məşədibəy isə adamları yarıb arvadını görməyə meyil etdiyi halda birdən dayandı. M. Hüs.. Səfər kişi irəliyə tərəf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etibar — is. <ər.> 1. Bir şəxsin ixlasına, sədaqətinə, səmimiyyətinə, doğruluğuna, düzgünlüyünə inam, etimad, əmniyyət və bunlara əsaslanan münasibət. İnsan oğlu can verər pərvanə tək atəşlərə; Düz sözün, düz ilqarın, düz etibarın eşqinə. S. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laf — is. <fars.> Mükalimə, söhbət, danışıq, söz. Gər doğru isə vəfadə lafın; Məndən nə üçündür inhirafın? F.. Vəli, bihudə bir sözdür, deyirlər laf arasında. M. V. V.. <Səlim:> İstəməz başqa laf; Söylə, açıq söylə, hər nə var söylə! H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mümkün — sif. <ər.> 1. Hər hansı şərait daxilində həyata keçə bilən, ola bilən. <Südabə:> . . İndi deyin görüm, siz kimsiniz? Rica edirəm, mümkünsə bu dəfə həqiqətini deyin. M. İ.. Mümkün deyil – imkan xaricindədir, ola bilməz. Artıq onu da,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti